Θυμάμαι ακόμα τις γιορτές και ας φυσούσα εχτές το απόγευμα την σκόνη, να φύγει να μου ανοίξει δρόμο να μείνουν μόνο τα σημάδια, στα πατώματα, στους τοίχους, στην διαλυμένη οροφή, να με οδηγήσουν διάδρομο διάδρομο. Πέντε χρόνια ύστερα, στα ...ύστερα επέστρεψα. Να μαζέψω ότι είχε απομείνει πίσω.
Φωτογραφίες από θέματα, δύο φωτογραφίες του Αντώνη μου, μια δικιά μου με τον Larry Towell, μία του Che, μια του Άρη, των καπεταναίων της ζωής μου, κάτι υπολείμματα δηλαδή.
Τέσσερις φορές ανέβηκα και κατέβηκα, η καρδιά χτυπούσε δυνατά, δεν με πρόδωσε, η αναπνοή στο μερτικό της, λιγοστή. Της είχα υποσχεθεί να μην δείξω τίποτα από τα μέσα μου, άλλωστε ένα κτίριο είναι. Ήταν...
